Jaskra młodzieńcza

Do jednej z licznie występujących chorób narządu wzroku zalicza się jaskrę. Jest ona szczególnie niebezpiecznym schorzeniem, która może powodować zaburzenia zdolności widzenia, a w skrajnych przypadkach – do ślepoty. Jej młodzieńcza odmiana, nie dająca zbyt wielu objawów, jest rzadziej występującym, ale nie mniej zagrażającym wzroku wariantem.

Podział jaskry pod względem wieku wystąpienia choroby

Schorzenie można podzielić ze względu na wiek, w którym wystąpiło u chorego. Jaskra wrodzona objawia się u dzieci do 3. roku życia. Jaskra dziecięca objawia się u dzieci w wieku od 3. do 10. lat, zaś jaskra młodzieńcza występuje u osób do 35. roku życia. Najbardziej powszechną formą schorzenia jest jaskra pierwotna, która występuje w późnej dorosłości. Choć większość przypadków to właśnie ostatni wymieniony wariant choroby, należy jednak pamiętać, że pozostałe są równie groźne i nie powinno się ignorować żadnych niepokojących objawów.

Czym jest jaskra młodzieńcza? 

Młodzieńczą odmianę choroby wyróżnia się u osób w przedziale od 10. do 35. roku. Głównym czynnikiem wystąpienia jaskry, podobnie jak w reszcie wariantów, jest obecność zbyt wysokiego ciśnienia we wnętrzu gałki ocznej. Brak leczenia prowadzi do szybko postępujących ubytków w polu widzenia, powodowanych przez utrzymujące się nadciśnienie. Uszkodzony zostaje nerw wzrokowy i komórki zwojowe siatkówki, a chory powoli traci ostrość widzenia – najczęściej w jednym oku szybciej, niż w drugim. Nieleczone schorzenie może z czasem prowadzić do całkowitej utraty wzroku.

Przyczyny zachorowań na jaskrę młodzieńczą 

Przyczyny występowania jaskry młodzieńczej nie są jeszcze dokładnie poznane. Jedyną wiadomą informacją jest fakt, iż choroba objawia się na skutek anomalii przedniego odcinka gałki ocznej. Powoduje ona zmniejszony odpływ cieczy wodnistej, co skutkuje występowaniem nadciśnienia wewnątrz oka. Prawdopodobną przyczyną może być podłoże genetyczne choroby, jeśli jej przypadki zostały wcześniej odnotowane w rodzinie, jednak nie jest to jeszcze w stu procentach potwierdzona teza. Ważnym czynnikiem predysponującym do zachorowania jest również krótkowzroczność, która pogłębia zmiany chorobowe.

Objawy jaskry młodzieńczej

Początkowo jaskra młodzieńcza nie daje wyraźnych, zauważalnych objawów. Bardzo często przebiega ona nawet zupełnie bezobjawowo. W niektórych przypadkach występuje spadek apetytu, bóle oczu i głowy oraz okresowe zaburzenia widzenia, objawiające się np. chwilowymi zamgleniami w polu widzenia. Czasami może również wystąpić przewlekły, ciągle nawracający, bardzo ciężki do wyleczenia problem z zapaleniem spojówek. U pojedynczych chorych pojawiały się zmiany w zachowaniu, ale bardzo ciężko powiązać je i wyróżnić jako wczesny objaw jaskry młodzieńczej.

Diagnostyka jaskry młodzieńczej

W celu zdiagnozowania jaskry młodzieńczej wykonuje się zazwyczaj szereg badań okulistycznych. Najczęściej zleca się dokładne badanie dna oka oraz pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego, które wykonywane pneumotonometrem. Oprócz nich należy również zrobić: badanie kąta przesączania, (gonioskopię), tomograficzną ocenę uszkodzenia nerwu wzrokowego i komputerowe badanie pola widzenia. Sposobem na wstępne potwierdzenie diagnozy jest także zbadanie palcem stopnia twardości gałki ocznej.  

Leczenie jaskry młodzieńczej 

Leczenie jaskry młodzieńczej przebiega bardzo podobnie jak w jaskrze pierwotnej, występującej u osób starszych. Na początek wdraża się leczenie farmakologiczne, polegające na używaniu przez pacjenta specjalnie dobranych kropel. Mają one za zadanie obniżyć ciśnienie wewnątrzgałkowe i poprawić stan nerwu wzrokowego. Jednak w przeciwieństwie do jaskry pierwotnej, odmiana młodzieńcza często nie reaguje na taką kurację. Sięga się wtedy po ostateczny środek, czyli operację pozwalającą na udrożnienie drogi odpływu cieczy wodnistej z gałki ocznej.